Bu yürüyüşümüzün ilk durağı daha önce burada da yazdığım Çubuk Gölü'ydü. Mart sonu gibi gittiğimizde baharın ilk coşkusunu yaşayan göl, şimdilerde kışın kasvetini sırtlanmış uyuyordu. Bu halinde fena bir hüzün vardı ki, bastıran yağmur da bu düşüncemi katmerledi.
Çubuk Gölü'nde beni en mutlu eden şey, takriben 9 ay önce geldiğimizde kilometrelerce yolu bizlerle yürüyen köpeklerin yine orada olmasıydı. Küçümen serpilmiş ama arsızlığından hiçbir şey kaybetmemişti. Her zaman karşımıza bir köpek çıkar diye fazladan getirdiğim sandviçi öyle bir yuttu ki, sandviçin içindeki -köpeklerin pek sevmediği- maydanozları bile afiyetle götürdü. Umuyorum, yine bir bahar Çubuk Gölü'nden Davlumbaz Yaylası'na çıkarken peşimize takılır!
Kıssadan hisse, Pozitif Doğa Sporları ailesinin bir mensubu olarak imrendirici bir gün yaşadığımı söylemeden edemeyeceğim. Rehberimiz Muhi'ye, Artçımız Murat'a ve doğa delisi tüm dostlarıma şükranlarımı sunarım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder